ภาวะสายตาผิดปกติ
โดยปกติการมองเห็นจะเกิดจากการที่แสงตกกระทบที่ผิวของกระจกตา แล้วเกิดการหักเหโฟกัสไปที่จอประสาทตาพอดี ภาพที่มองเห็นจึงมีความชัดเจน ไม่ว่าวัตถุจะอยู่ใกล้หรือไกล ถ้าความโค้งของกระจกตา หรือความยาวของลูกตา มากหรือน้อยเกินไป จะทำให้ภาพที่เห็นไม่ชัดเจน เรียกว่า ภาวะสายตาผิดปกติ
ภาวะสายตาผิดปกติมี 4 ประเภท
1.สายตาสั้น (Myopia)
เกิดจากการรวมแสงตกลงหน้าจอประสาทตา มักเกิดจากลูกตาที่ยาวเกิดไป หรือเกิดจากกระจกตาที่โค้งมากเกินไป ผู้ที่มีสายตาสั้นจึงมองเห็นได้ในระยะใกล้ แต่จะมองไม่ชัดในระยะไกล
ปัจจัยเสียงที่ทำให้เกิดภาวะสายตาสั้น เช่น พันธุกรรมจากพ่อแม่ หรือมีพฤติกรรมการใช้สายตาในระยะใกล้มากเกินไป ไม่ว่าจะเป็นการอ่านหนังสือ การใช้คอมพิวเตอร์ และโทรศัพท์มือถือ
2.สายตายาว (Hyperopia)
เกิดจากการรวมแสงของตาที่ทำให้จุดโฟกัสตกหลังจอประสาทตา มักเกิดจากลูกตาสั้นเกินไปหรือกระจกตามีความโค้งน้อยเกินไป ผู้ที่มีสายตายาวจึงมองไม่ชัดในระยะทั้งไกลหรือใกล้ ภาวะสายตายาวในกำเนิดนี้ ไม่ใช่ชนิดเดียวกันกับสายตายาวตามอายุ
3.สายตาเอียง (Astigmatism)
เกิดจากความโค้งของกระจกตาในแต่ละแนวไม่เท่ากัน ทำให้แสงโฟกัสที่จอประสาทตาไม่เป็นจุดเดียว จึงมองเห็นเป็นภาพซ้อน อาจเกิดร่วมกับสายตาสั้นหรือยาวก็ได้ คนส่วนใหญ่มักเกิดมาพร้อมกับสายตาเอียงเล็กน้อยอยู่แล้ว
สำหรับผู้ที่มีสายตาเอียงมากจะมีอาการ เช่น มองเห็นภาพซ้อนหรือบิดเบี้ยว ปวดศีรษะ ปวดตา หรือตาล้าเห็นภาพเป็นแสงกระจาย ต้องหรี่ตาอยู่ตลอดเวลาเพื่อปรับโฟกัสภาพให้มองเห็นได้ชัดขึ้น
4.สายตายาวผู้สูงอายุ (Presbyopia)
เป็นภาวะจากการเสื่อมของกล้ามเนื้อในตาที่ใช้ในการปรับระยะมองใกล้-ไกล และเกิดจากการที่เลนส์แก้วตาเริ่มมีการแข็งตัว มีความยืดหยุ่นน้อยลง ทำให้มองใกล้ไม่ชัด ซึ่งภาวะสายตายาวในผู้สูงอายุนี้เริ่มมีอาการในผู้ที่มีอายุประมาณ 40 ปีขึ้นไป